لیست کردم ریز به ریز دلخوری هام رو در طول این چند ماه و به ذهنم گفتم نگران نباش دیگه. ثبتش کردم نیاز نیست انقدر مرور کنی!
حالا اگه بخوام میتونم به میم هم نشون بدم و به هرکس دیگه ای به عنوان مدرک جرم لابد!
واقعا که. ذهن آدم فقط همینو میخواد انگار. در وقت لزوم دفاع کنه از خودش. خو اگه دلخوری، دلخوری. این همه چون چون چون نداره...
باز هم کاملا معتقدم دلخوری اینجا بایسته و شایسته س ولی راه حل چیز دیگه س. که هنوز بهش نرسیدم... امیدوارم میم یکم دیگه فرصت بده رو تصمیمم باشم. بلکه راه حل رو تو این خلوتی پیدا کردم.
