امروز در یک لحظه کشف و شهود با خودم گفتم همممه ی اینا به خاطر اینه که خونه زندگیتو در اولویت قرار دادی. اگه اولویتت به جای اینا بشه خودت و اهداف شخصیت اینجور نمیشه. که قدرتتو بذاری سر چیزایی که بیشتر دست خودته. خونه زندگیم پیش میره. بچه هم بزرگ میشه. ناهار و شامم که شد شد، نشد نشد. مثل الان، نهایتا یکم بیشتر. فهمیدم چون از بچگی اطرافم زن رو فقط تو نقش خانه داری دیدم تصور ذهنیم بر اساس زن خانه داره که نهههههایتااااا تفریحاتی در حد درسی و هنری و چیزی داره که حوصلش سر نره! ولی من این نیستم و نمیتونم باشم. از طرفی تو عادات روزمره م بلد نیستم هنوز که زن دنباله رو اهداف شخصیی باشم(به دلیل همون الگوهای سفت و سخت )
ولی درست میشه.... میشه.
