نکته ی جالب ماجرا اینه که تو نمیتونی حدس بزنی بچه دقیقا داره چی میبینه، چی دریافت میکنه، چی احساس میکنه.
چون اون یه آدم دیگه ست، نه تو
هممون خاطرات زیادی شنیدیم از مادرایی که توسط بچشون غافلگیر میشن. کافیه از بچشون بپرسن به نظرت چی باعث میشه احساس خوشبختی کنی؟
چه ویژگیی در من باعث میشه احساس کنی مادر خوبی هستم؟
از چه چیزی در مدرسه تون بدت میاد؟
خاطره ای از وقتی بچه تر بودی یادته؟
تا بفمن چقدر دید بچشون با خودشون متفاوته.
شاید چیزی تو ذهن بچه ما بمونه و حک بشه که ما اصلا فکر نمیکردیم مهم باشه! این بچه ی ماست که از کشکول زندگی ما، برای کشکول خودش خرت و پرت برمیدارخ. اونه که انتخاب میکنه چی برداره