گوش شنوای خودم

ببین سین جان.من گفتم حرفامو واضح میزنم که چیز بدی تو دلم نمونه.دلخوری نمونه.
خصوصا درباره ی دوستای نزدیک و قدیمی که برام یه جورایی خانواده ی مجازین نمیتونم بی تفاوت باشم.به خدا اگه صد نفر غریبه بهم حرفی بزنن ناراحت نمیشم.
تازه فقط شما نبودی که.واقعا میگم! حالا چه سر بلاگ اومدن.چه سر چیزای دیگه.من میخوام بگم اصلا قضیه پیچیده نیست!
اینکه تو راحتی باهام باور کن باعث افتخاره! دوست نداشتم ناراحت بشی جدی میگم!
من فقط میخوام بگم دوستی بالاتر از این حرفاست.

بهار آبجی دوقلومه حتی فاطمه جون.

نه خواهر.

نه من پست قبلی رو گفتم.

خونشون!

خونمون!

خب منم همینو میگم!

من که جن بودم!

ممنون خواهر

دوس دارم :)

خوب همزاد جانم :)

خودمم موافق بودم!ولی یه مدت چون تصمیم گرفتم کمتر بیام نت و بیشتر به کارام بپردازم، منصرف شدم فعلا...