تا حالا آرام بخش اعصاب نخورده بودم.نمیدونین چه حال خوشی بود!
از خواب که پاشدم اصلا یادم نمیومد اینجا پست گذاشته باشم.یا قبلش ناهار خورده باشم.محو بود اصلا.بعد از چند شب و روز بدخوابی مامان منو به زور از خوآب بیدار کرد امروز.
احساس آرامش و بی خیالی که بهم داد... حرف نداشت با اینکه تا چند ساعد تلو تلو خوران(!) راه میرفتم و سرم گیج میرفت.اشتهامم بهتر شد.
حیف که قرصه و بده و اخه و جیزه... وگرنه گاهی خعلی بدرد میخوره!
خوبم.بهترم :) از هیجان و اضطراب و اعصاب خوردگی بیخودی دور شدم :)
انقدر دردهای عصبی داشتم
مامان گفت کلونازپام بخور
من فرص نمیخورم
ولی راضی شدم چون گردنم فجیعا اذیت میکرد.
مامان دو تا پیراشکی داد بخورم.واسه ناهار.
تو خونه رسما نلوتلو میخورم و کاملاناپایدارم...
به زور رسوندم خودمو به اتاق.الان همه حروفو تار میبینم...
ببینیم کلونازپام چه میکنه:-/
خواهرم (فرانی) به شیوه ی خودش خیلی شوخ طبعه.تیکه های طنزش کم تعداد ولی خیلی عمیق و هوشمندانه اس! و انصافا نمیگه،نمیگه، ولی وقتی میگه یدونه درشتشو میگه!
عاشق این اخلاقشم.
امروز که از خونه داشت با عجله میرفت مدرسه، یک جمله گفت، الان مامان واسه بابا تعریف کرد بابا چند دقیقه داشت میخندید!
خوبم.از محبت های دوستای گلم خصوصا دو تا فاطمه ی عزیز خیلی بهترم.فاطمه گلی جان، بنفش جان نگرانتون کردم ببخشید.
امروز صبح تا بانک پیاده رفتم و اومدم.یه سری خرت و پرت نظیر خمیر دندون و بستنی و ژله خریدم بهتر شدم:-D
مامانم میگه باز خوش بحالت با خرید بهتر میشی!
نمیدونه یه عالمه مرغ و خروسو دیدم که با خوشحالی از در یه خونه نزدیک پارک دویدن بیرون و رفتن سمت پارک با اشتیاق! خعلی صحنه باحالی بود.
هنوز دعا لازمما;-)
بساطی داریم،
عجیب!
هر لحظه یه جوره همه چی!
خدا امروزو بخیر بگذرونه بگو آمین;-)
اگر مسئولیت پذیر بود،
اگر خیلی رابین هود بود،
اینجوری رها نمیکردش به امان خدا
به بهانه این که آیندش رو درست کنه.
مجبورم تو این لایف استایل بمونم.
وگرنه که چیزی نشده.وگرنه که با خودم مشکل ندارم.
قالب آدمو میکشه.
همه چی دست به دست هم میده
تا بعد از مدت ها تلاش بهت ثابت بشه:
هرچقدرم تلاش کنی،دیگه جایی تو این دنیا نداری
یه روزی سرمو گرفتم بالا،
گفتم خدایا،خودتو عشق است.از هیچی نمیترسم و حرف کسی واسم مهم نیست.
فک کنم اشتباهی گرفته بودم... مخاطبم خدا نبود.
